Exista skelin er einskis virði - Síminn til almennings!

Það er barnaskapur að halda að Exista sé einhvers virði.  Þetta er brotin skel sem þjónar engum tilgangi nema að halda bakkabræðrum í vellystingum.  800,000 milljónir á ári til að gera hvað?  Borga í sjóði stjórnmálaflokka?  Nú hlýtur að vera komið nóg.

Fyrirtæki innan Exista eiga að starfa sem sjálfstæð fyrirtæki með eigin stjórn og hlutafé.  Arður af þessum félögum á að renna til almennings en ekki bakkabræðra.  

Nú reynir á pólitískar skilanefndir að þær standi vörð um hagsmuni almennings en ekki elítu sem hefur farið með allt til fjandans og neitar staðreyndum.

Eins og ég hef sagt áður er best að Exista fari í þrot og skilanefndir selji Símann, Vís og önnur félög innan Exista til almennings og starfsmanna.

Ekkert vandamál er að fá erlenda fjárfesta t.d. í Símann ef þess gerist þörf. 

Tími útrásarvíkinganna er liðinn.

Vildu fá milljarð í rekstrarkostnað

Hagar í hendur almennings í almennu hlutafjárútboði!

Jón Ásgeir sagði hér í hruninu í október að þeir sem ættu skuldir fyritækja hans ættu félögin.  Hann reyndir að koma sínum fyirtækjum í skjól hjá Philip Green á tombóluverði framhjá skilanefndum bankanna en tókst ekki.

Nú virðist hann hafa snúið blaðinu við og telur sjálfsagt að hann haldi völdum þótt 95% af hlutafé fyrirtækisins sé í vörslu og stjórn skilanefndar Kaupthings.  Hagar verða ekki endurreistir og gerðir skuldlausir á tveimur árum bara af því að Jón Ásgeir segir svo.  Hann þarf að koma fram með haldbærar staðreyndir svo sem:

1.  Endurskoðaða ársreikninga fyrir Haga

2.  Skuldastöðu Haga og endurfjármögnunarplan samþykkt af lánadrottnum

3.  Nöfn á breskum fjárfestum og á hvað grundvelli þeir ætla að fjárfesta í Högum?

Það er til önnur leið fyrir skilanefnd Kaupþings og það er að skipta Högum upp í 4-5 einingar og selja til almennings á opnum markaði.  Þeir sem versla t.d. í Bónus gæfist þá kostur á að eignast hlut í sinni verslun og þar með fá arð og eigendaafslátt.  Ríkið myndi halda eftir "golden share" til að tryggja að einstaka hópar og klíkur gætu ekki farið að ráðskast með fyrirtækin að eigin vild. 

Stjórn hinna nýju fyrirtækja myndi hafa óháðan meirihluta sem hefði það að markmið að gæta hagsmuna almennings en ekki stærstu hluthafa, öfugt við það sem hefur hingað til tíðkast. Þetta eru jú almenningshlutafélög!

Lífeyrissjóðirnir gætu líka komið hér inn sem sterkur bakhjarl og þar með yrðu einingar Haga í dreifðu eignarhaldi almennings. 

Er þetta ekki skynsamlegri aðferð en að fara að afskrifa lán til Jóns Ásgeirs og gefa honum enn einn sjensinn?  Það er til fullt af góðu fólki á Íslandi sem getur rekið verslanir á sómasamlegan hátt og fengið erlenda fjárfesta inn í dæmið ef nauðsyn þykir til.

Þessi aðferð yrði líka algjör lyftistöng fyrir íslenskan hlutabréfamarkað og myndi örva atvinnulífið langt út fyrir Haga.

Tími útrásarvíkinganna er liðinn, tími almennings er runninn upp!

PS.  Þetta gildir líka um Exista og aðrar skuldsettar útrásar grúppur sem eru í gjörgæslu hjá skilanefndum.

Fá breska fjárfesta inn í rekstur Haga

Steingrímur J., Kjartan og Hannes Hólmsteinn sammála?

 Steingrímur J. skrifar í janúar 2009 eftirfarandi:

"...Icesave-málið svokallaða og þá 700 milljarða króna skuld sem ríkisstjórnin hefur nú nánast tryggt að lendi að miklu leyti á íslensku þjóðinni."

Kjartan Gunnarsson skrifar 21. ágúst í Morgunblaðið:

"Í janúar var ég í meginatriðum sammála Steingrími og er það enn að frádregnum pólitískum upphrópunum hans ..."

og Hannes Hólmsteinn ritar á bloggsíðu sína, daginn eftir, um grein Kjartans:

"Ég get tekið undir hvert einasta orð í henni."

Hins vegar í júní 2009 segir Sigurjón Þ. Árnason fyrrverandi bankastjóri Landsbankans við RÚV:

"... [Sigurjón] er sannfærður um að Icesave-skuldirnar verði ekki fjárhagsleg byrði á íslensku þjóðarbúi í framtíðinni.  Hann telur að eignir Landsbankans í Bretlandi dugi fyrir skuldum ..."

Mér finnst athyglisvert að fyrrverandi bankaráðsmaður Landsbankans og Hannes Hólmsteinn virðast sammála Steingrími J. um að Icesave skuldir lendi að miklum hluta á íslensku þjóðinni, þvert á fullyrðingu Sigurjóns fyrrverandi bankastjóra sem telur að eignir Landsbankans dugi fyrir Icesave skuldum?

Hver ætli hafi rétt fyrir sér hér og hvers vegna eru fyrrverandi bankaráðsmaður og bankastjóri ekki sammála um svona veigamikið atriði? 

Danir þekkja okkur betur en við viljum viðurkenna!

Ekkert fer eins í taugarnar á Íslendingum og þegar Danir hafa rétt fyrir sér.  Þegar Danir vöruðu okkur við og sögðu að bankarnir hér væru byggðir á sandi, tókum við þeirri gagnrýni ekki málefnalega og vildum ekki ræða hana á hlutlausan og yfirvegaðan hátt.  Í staðinn var rokið upp í fússi og þrjósku í blindri minnimáttarkennd sem skekkti allt okkar mat á raunveruleikanum.  Danir voru bara öfundsjúkir og afbrýðissamir út í "velgengni" Íslendinga var sagt, nokkuð sem almenningur gleypti hrátt og var stoltur yfir!

Svona hefur saga okkar við Dani verið nær sleitulaus í 600 ár.  Hvenær ætlum við að gera upp samskipti okkar við Dani og byrja að umgangast þá eins og aðrar þjóðir?  Við getum lært margt af Dönum og ættum alltaf að hlusta á það sem þeir segja og ræða máin á jafnréttisgrundvelli en ekki hlaupa upp í einhverjum barnaskap og kenna möðkuðu mjöli frá fyrri öldum um allt sem fer illa hjá okkur sjálfum.

Gamalt Kaupþingsmyndskeið vekur athygli

Sísyfusar verkefni Alþingis

Eins og hinn gríski prins Sísyfus, sem var dæmdur til þess af grísku guðunum að ýta steini upp fjallshlíð um alla eilífð til þess eins að hann ylti aftur niður í hvert skipti sem upp var komið, virðist Alþingi komið í sömu stöðu með Icesave.

Upp fer málið til þess eins að rúlla aftur niður.  Þessi skrípaleikur væri hlægilegur ef hann væri ekki svona alvarlegur.  Að Alþingi og ríkisstjórnin skuli ekki búa yfir lögkunnum sérfræðingum í alþjóðarétti, en hlaupi upp til handa og fóta þegar þrýstihópar út í bæ kalla hó, segir allt sem segja þarf um vinnubrögðin á þeim bæ.

Þessi Sísyfusar leikur Alþingis mun kosta þjóðina dýrt.  Miklu heiðarlegra og skynsamlegra hefði verið að samþykkja þennan ógæfusamning strax og fara fram á endurskoðun eftir nokkur ár þegar aðstæður eru aðrar og nýjar stjórnir hafa tekið við í löndunum þremur.

Að reyna að slá Zeus ref fyrir rass með einhverjum fyrirvörum er hættulegur leikur.

 

 

 

Funda um Icesave um helgina

Afskriftir munu verða næstu kynslóð dýrar

Það er ekki hægt að afskrifa lán án þess að það kosti sitt.  Það er nokkuð ljós að ríkið, fyrirtækin og stór hluti heimilanna er tæknilega gjaldþrota og mun aldrei geta borgað þessi lán.  Sérstaklega á þetta við um erlend lán þar sem engar líkur eru á að krónan muni styrkjast, að ráði frá því sem nú er, í náinni framtíð.  

Fyrir um 2 árum síðan dugði 3ja herbergja íbúð sem veð á móti 200,000 evru láni. Í dag telst gott að fá 75,000 evrur sem veð fyrir sömu íbúð.  Það er alveg ljóst að eignir þeirra sem skulda í erlendum lánum duga engan veginn upp í skuldirnar og mun betra er að gera þetta upp nú en seinna vegna þess hversu útbreitt þetta er í samfélaginu og mikill dragbítur á alla endurreisn.

Það eru því góð hagfræðirök fyrir því að afskrifa lán en siðferðisrökin eru vafasamari.  Þeir sem höguðu sér sem verst á skuldafylliríinu fá mest af sínum barreikningi borgaðan.  Þeir sem drukku bara vatn og kók, fá ekkert nema hærri skatta og niðurskurð.  Hvernig sætta á þessa þjóðfélagshópa verður höfuðverkurinn.

Hinn kostnaðurinn verður lánakostnaður í framtíðinni.  Hver mun treysta sér að lána til Íslendinga og á hvað kjörum?  Lönd sem hafa brennt sig á of miklum húsnæðislánum setja stífar reglur fyrir næstu kynslóð.  Búast má við að enginn fái lán til íbúðarkaupa nema að geta reitt fram a.m.k 10-20% af kaupverði í peningum og að hámarkslán lánastofnanna verði 60%.  Yfirtaka á lánum við fasteignakaup verður takmörkuð til muna.  Heildarskuldsetning einstaklinga mun ekki fá að fara yfir sem nemur um 2.5 sinnu árstekjum.  Svona reglur eru í öllum okkar helstu nágrannalöndum og svona reglur munu koma hingað hvort sem fólki líkar betur eða verr.  

Afleiðingin verður að það mun taka langan tíma fyrir næstu kynslóð að eignast sitt húsnæði.  Leiguhúsnæði mun skipa mun stærri sess í framtíðinni hjá yngra fólki. 

Við endum uppi með þjóðfélag þar sem einsbýlishúsið hjá ömmu og afa var borgað af verðbólgunni,  raðhúsið hjá mömmu og pabba fékkst á láni, en krakkarnir enda í leiguíbúð!

Ráðherra vill afskrifa skuldir

Allt í hnút í Reykjavík

Ætli þeim hafi létt í London og Haag í morgun þegar þeim varð ljóst að allt logar stafnanna á milli hér á landi og enginn veit haus né hala á þessum Icesave samningi?  Hvernig er hægt að semja við svona land? 

Þau vinnubrögð sem hafa verið viðhöfð á Alþingi og hjá ríkisstjórninni í þessu Icesave máli eru vatn á myllu þeirra sem telja að Íslandi hafi verið stjórnað af spillingu og vanhæfni um langan tíma.

Icesave var "tær snilld" og stolt Íslendinga fyrir um ári síðan en í dag er Icesave kúgun nýlenduvelda.  Við skrifum upp á aljóðasamninga þegar það hentar okkur en reynum svo með hártogunum og upphrópunum að koma okkur hjá skuldbindingum okkar.  Við viljum EES frelsi en ekki skuldbindingar og ábyrgð.  Við elskum erlend lán en viljum helst ekki borga þau til baka og erum orðin vön að þurfa ekki að stilla upp neinum veðum nema andlitinu.  

Þetta Icesave mál sýnir á mjög sérstakan hátt, hversu fjarlæg við erum frá venjum og gildum okkar nágranna.  Við höfum alltaf geta notað okkur þessa fjarlægð til góða, samanber, fjarlægðin gerir fjöllin blá og mennina mikla.  Þessi glansmynd er nú í björtu báli.

 

Breytingartillögur nægja ekki

Nýir og ópólitískir vendir sópa best eftir skuldafyllirí

Ljóst er að það verður erfitt að finna nýja stjórnendur til að taka til eftir skuldafyllirí fyrrverandi viðskiptaelítu Íslands.  En undan því verður ekki skorist.

Einn mikilvægasta hluti endurreisnar íslensk atvinnulífs er að koma ofurskuldsettum fyrirtækjum í hendurnar á nýju fólki með nýjar hugmyndir og umfram allt nýjan stjórnunarstíl og heilbrigt viðhorf til fjármagns.

Erfiðast verður að finna reynda fjármálastjórnendur sem hafa bæði reynslu af rekstri og fjármögnun fyrirtækja.  Það hefur svo berlega komið í ljóst að þeir sem stóðu að fjármögnun íslenskra fyrirtækja á síðustu árum höfðu litla sem enga reynslu af rekstri. Margir kunnu heldur ekki grunnatriði lánastarfsemi svo sem að fara fram á traust veð.  Þetta fólk hefur hvorki reynslu, þekkingu, traust eða trúverðugleika til að leiða íslensk fyrirtæki.  Hér verður að hreinsa til. 

Ef þetta á að takast verðum við að leita út fyrir landsteinana af fólki með nauðsynlega reynslu og þekkingu, alla vega tímabundið.  

Hitt verkefnið er að brjóta upp gömlu viðskiptaveldin og skapa meiri samkeppni.  Besta dæmið um þetta er að  að finna innan Haga.  Bónus, Hagkaup og 10-11 mega alls ekki lenda í höndunum á sömu klíkunni þó sú klíka geti stillt fram 3 mismunandi kennitölum.   Einnig er nauðsynlegt að brjóta upp Exista og koma Símanum í eðlilegt starfsumhverfi.

Hagar í gjörgæslu Kaupþings

Ögmundur notar sömu röksemdir og Gordon Brown

Þegar Ögmundur segir að Íslendingar ráði hvaða fé fari héðan úr landi og haldi aðrar þjóðir öðru fram er vegið að fullveldi Íslands notar hann sömu rök og Gordon Brown notaði þegar hann frysti eignir Landsbankans með hryðjuverkalögum. 

Erum við að komast í heilan hring í þessari Icesave tragikómedíu?

Sjaldan veldur einn þá tveir deila! 

 

Veitti ekki heimild í ríkisstjórn

Rífandi uppgangur erlendis meðan allt er stopp hér.

Hlutabréfamarkaðir erlendis eru í rífandi uppgangi þar sem menn telja að löndin í kringum okkur séu að komast út úr kreppunni.  Húsnæðisverð er farið að hækka í Bandaríkjunum eftir 2ja ára fall.

Ef ekki kemur bakslag mun atvinnuástandið fara að taka við sér þar sem lágir vextir og góður aðgangur að fjármagni er farið að segja til sín í aukinni eftirspurn og mörg fyrirtæki eru farin að undirbúa sig undir að ráða fleira fólk.

Því miður er ástandið hér allt annað.  Við búum við óborganlegar skuldir, háa vexti, höft og lokaða fjármagnsmarkaði.  Það mun taka miklu lengri tíma fyrir Ísland að komast úr þessari kreppu en aðrar þjóðir.  Það eru ekki góðar fréttir fyrir landflótta.

2010 þegar nýir skattar og niðurskurður bætist ofan á allt annað hér á landi verður freistandi fyrir yngri kynslóðina að flýja land  til okkar nágrannalanda þar sem spennandi tækifæri bíða.

 

Hlutabréf snarhækka