Beinna lýðræði verður eina ávöxtunin af Icesave

Erfitt er að sjá að Alþingi eða ráðherraveldið eigi sér fullrar viðreisnarvon eftir Icesave klúðrið.  Komin eru upp mjög sterk krafa um beint lýðræði í helstu málum þjóðarinnar.  Undirskriftalisti til Forseta Íslands segir sína sögu og honum verður ekki sópað léttilega undir teppið.

Krafa um nýja stjórnarskrá þar sem völd þingsins og framkvæmdavaldsins verða takmörkuð verður vart stöðvuð úr þessu.  Icesave gerði útslagið og hefur afhjúpað galla á okkar stjórnarskrá og þingræði.  Auðvita munu þingmenn, ráðherrar og þeirra klíkur reyna að spinna þetta á annan veg, en hvers vegna ættu landsmenn að hlusta á þetta fólk sem hefur algjörlega brugðist bæði fyrir og eftir hrun?

Stjórnlagaþing þarf að fara vel yfir málin og kynna sér það besta í beinna lýðræði.  Sérstaklega er mikilvægt að Íslendingar kynni sér reynslu Svisslendinga af beinu lýðræði en þar eru öll aðalmál og tillögur lagðar fyrir þjóðaratkvæði.  

Svisslendingar fóru í gegnum sitt "Icesave" nýlega þegar þeir samþykktu tillögu um að banna byggingu bænaturna múslima gegn vilja stjórnarinnar.  Beint lýðræði hefur sína galla en kostirnir fyrir lítið og vel menntað land eins og Ísland eru yfirgnæfandi.  Ný tækni og betri og tímanlegri upplýsingar á 21. öld gefa okkur tækifæri til að innleiða nýja lýðræðishætti sem ekki voru til staðar á 19. öld.

Samfara beinna lýðræði má svo fækka þingmönnum niður í 31 og 5 ráðherrar ættu að duga fyrir 320,000 sálir.

 

 

Athugasemdir

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 5.12.2009 kl. 18:48]

Ef stjórnin og forsetinn samþykkja þennan Icesave samning sem 70% til 75% þjóðarinnar er andvíg þá gæti vel farið svo að þessar stofnanir ríkisins laskist mjög illa. Sérstaklega held ég að forsetaembættið geti farið illa út úr þessu máli.

Ef ekki verður boðað til stjórnlagaþings fljótlega, eins og lofað var, þá er ég hræddur um að ástandið verði stjórnvöldum mjög erfitt.

Icesave málið ásamt skattahækkunum og niðurskurði munu kalla á harðnandi mótmæli. Í dag mættu 1.500 manns að mótmæla.

Mín spá er sú að þessi mótmæli eigi eftir að aukast mikið á næstu vikum og mánuðum með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.

[Jón "Nonni" (IP-tala skráð) 5.12.2009 kl. 19:26]

Ja nú er kominn annar tónn í þig. Fyrst varstu á móti þjóðaratkvæði um Icesave en nú get ég ekki betur séð en þú sért að tala um að taka upp þjóðaratkvæði í fleirri málum. Ég er því svo sannarlega samþykkur. Væri ekkert mál að vera með þjóðaratkvæði 4 sinnum á ári. Þeir sem geta / vilja nota Internetið og við hinir förum bara á kjörstað.

[Andri Geir Arinbjarnarson, 5.12.2009 kl. 20:48]

Ég tel að þjóðaratkvæði sé af hinu góða fyrir Íslendinga vegna þess hversu þingræðið hefur brugðist.  Hins vegar verða deilur að fara fyrir dóm.  Icesave verður annað hvort gert upp með samningi eða dómi.  Alþjóðadeilur er ekki hægt að setja í einhliða þjóðaratkvæðisgreiðslu eins og ég hef sagt fyrr.

[Björn Kristinsson (IP-tala skráð) 5.12.2009 kl. 22:55]

Sammála Andri,

Efnahagslegt hrun okkar er eitt en pólitísk úrvinnsla er annað sem sennilega á eftir að kosta okkur meira en sjálft hrunið. Það eru samt jákvæðir fletir í stöðunni dag sem við gætum nýtt okkur eins og þú réttilega kemur inn á.

[Jón (IP-tala skráð) 6.12.2009 kl. 13:55]

Svo ef ég skil þig rétt, þá væri hægt að vera með beinar kostningar um hvort það ætti að semja við Breta eða fara dómsleiðina. En ef það á að semja þá er ekki hægt að nota kostningar til að hafna þeim samningi sem for-dankaðir embættismenn hafa gert.

Segum nú að það væri hér kosið um að semja. Bretar bjóða ljótan samning, en á sama tíma bjóða þeir þessum embættismönnum sem sitja hinumegin við borðið alskonar glingur. Aðstoð, peninga, mútur, hvað sem er. Verður þjóðinn nú að gangast undir samninginn eða er það sanngjarnt að áður en skrifað er undir að hægt sé að lesa innihaldið.

Verð að viðurkenna að það eru anmarkar á hvoru tveggja. Kanski er þörf á því að vera með samningaferlið í beinni útsendingu.

[Andri Geir Arinbjarnarson, 6.12.2009 kl. 14:14]

Jón,

Þegar um flókin deilumál er að ræða er best að fá álit frá 3ja aðila sem hefur sérþekkingu á málavöxtum.  Á hvaða grundvelli gat þjóðin tekið afstöðu til þess hvort ætti að semja um Icesave eða fara fyrir dóm?  Það var ansi lítil umræða um þetta fyrir ári síðan og öll umræðan spratt upp þegar samningur lág fyrir en ekki fyrr.  Hér er vandinn. 

Þetta Icesave er að verða að einskonar "skilnaðarmáli" hvað varðar tilfinningar og afstöðu.  Við erum allt of nálægt þessu og eins og í skilnaðarmálum eða erfðamálum er best að fá einhvern utanaðkomandi sem er ekki tengdur fjölskyldunni til að stýra málum.  Við áttum að fá erlenda aðila til að fara með þetta mál fyrir okkur, t.d. hörkulögfræðinga frá New York því Bretar og Hollendingar hefðu tekið mark á þeim.  

Þegar maður hefur ekki stærð og styrk sjálfur verður maður að sýna klókindi og verða sér út um aðstoð.  Þessi barnalega afstaða Íslendinga að við séu betri en útlendingar í öllu er orðin þessari þjóð ansi dýr og enn sér ekki fyrir endann á þeim kostnaði.

[Jón "Nonni" (IP-tala skráð) 6.12.2009 kl. 17:03]

Já ég skal alveg bekenna að það hefði verið betri lausn heldur en stjórmálamenn á eftirlaunum. En það sem ék kem síðan að aftur og aftur... þegar um skuldbyndingar eins og Icesave er að ræða (nú eða skilnað), þá er mikilvægt að allir sætti sig við lokaniðurstöðuna. Geri sér grein fyrir að ekki verði lengra komist og kvitti á punkta línuna.

Stóri gallinn fyrir mig er sá að ég sé ekki að allir séu að vinna að þessu með hag Íslands í huga. Hvernig spilar ESB inn í þetta, eru sjálfstæðismenn og framsókn í málþófi af pólitískum ástæðum eða vegna þess að þeir geta betur.

Fyrr eða síðar þarf þjóðinn að hafa það á tilfinningunni að hún skrifi undir þetta.