Að tapa máli í niðurlægingu til þess eins að kaupa sér upplýsingar?

Á visir.is er að finna þennan skilanefnda-gullmola:

Jóhannes Rúnar Jóhannsson hrl. hjá skilanefnd Kaupþings segir að eitt af megin markmiðum þess að farið var í mál við bresk stjórnvöld vegna yfirtökunnar á Singer & Friedlander banka Kaupþings í Bretlandi var að upplýsa almenning og rannsóknaraðila um hvað í rauninni gerðist.

Hvað ætli FT hafi að segja um aðferðir skilanefndar Kaupþings, jú:

In a stinging judgment, the High Court dismissed the complaint brought by Kaupthing  bank as having “an air of artificiality and unreality” to it.

Hver eru svo þessar upplýsingar aðgengilegar almenningi?  Hvað kostaði þessi "upplýsingaleit"?  Ekki eitt orð um það!

Ef einhver var í vafa um hæfni skilanefnda þá er hér komin ein kostulegasta sönnun þess að ekki er allt með felldu á þeim bæ.