Á valdi eins manns

Enn er Ísland á valdi eins manns.  Lítið breytist.  Ísland er litla landið sem ekki virðist geta losað sig undan "góðum einræðisherrum".  Davíð og Ólafur hafa eldað grátt silfur alla tíð síðan Ólafur varð Forseti en ekki Davíð. 

Þessi sandkassaleikur þessara tveggja manna hefur verið undirtóninn í stjórn landsins síðastliðinn áratug ef ekki lengur, og ekki er enn séð fyrir endann á þeirri baráttu.  Það er ekki aðalatriðið hvort Ólafur segir já eða nei, heldur að enn eina ferðin er framtíð og velferð þjóðarinnar á hendi eins manns.  Þetta er ekki hollt og því verður að breyta.  Þetta gegnumsýrða veldi einstakar ráðamanna hvort sem þeir kalla sig ráðherra, seðlabankastjóra, sendiherra eða forseta verður að linna. 

Ný stjórnarskrá verður að stoppa þessa "einræðisherra" og það strax.

Okkar þingræði er það elsta í þessum heimi og hefur alltaf reynst okkur best.  

Athugasemdir

[Björn Kristinsson (IP-tala skráð) 4.1.2010 kl. 21:25]

Sammála Frábærar og beinskeittar færslur undanfarið.

[ala (IP-tala skráð) 4.1.2010 kl. 21:46]

það skín í gegnum bloggfærslur þínar að þú ert með Davíðs heilkenni

[Kama Sutra, 4.1.2010 kl. 22:45]

Já, þetta er gjörsamlega óþolandi ástand.

En vill ekki meirihluti þjóðarinnar hafa þetta svona?  Það er alveg ótrúlegt en þessir blessuðu menn hafa verið kosnir af þjóðinni aftur og aftur og aftur og aftur...

Maður má sín lítils gagnvart nautheimskum meirihlutanum.  ARG!

[Jón Valur Jensson, 5.1.2010 kl. 00:23]

Reyndu, Andri Geir, að sjá þetta hlutverk forsetans hér sem öryggisventil, ef ekki sem síðasta hálmstráið til þess að koma í veg fyrir, að ofríki sauðtryggs flokksræðis nái að beita þjóðarviljann ofbeldi.

Uppspretta valdsins er hjá þjóðinni, og í neyðartilvikum þarf að vera unnt að vísa lífshagsmunamálum sömu þjóðar til endanlegs dóms hennar sjálfrar – ekki eftirádóms, sem fælist bara í fylgisfalli þeirra, sem hafa brugðizt henni, heldur í þeim vitsmunadómi hennar á síðustu stundu, sem kemur í veg fyrir það, sem hér stendur til: glapræðið, réttindaafsalið, samnings-uppgjöfina gagnvart ótrúlega ranglátum ofurkröfum annarra ríkisstjórna.

PS. Af hverju ert það ekki þú, Ameríkusigldur náunginn, master of business administration frá Stanford, heldur guðfræðingurinn Gunnar Kristinn Þórðarson, sem miðlar fréttinni af þeirri könnun Wall Street Journal, sem leiddi í ljós, að 76.1% lesanda þess viðskiptablaðs eru á því, að Íslendingar eigi ekki að borga Icesave-skuldirnar?

[Andri Geir Arinbjarnarson, 5.1.2010 kl. 07:26]

Jón Valur,

Það er einmitt málið, það á að vera hér fullkomið og tryggt öryggiskerfi en ekki eitt hálmstrá eins manns.

[HF (IP-tala skráð) 5.1.2010 kl. 10:16]

Hittir naglann á höfuðið eins og svo oft áður. Takk Andri Geir.

[Hjálmtýr V Heiðdal, 5.1.2010 kl. 10:52]

Það er ljóst að Davíð og Ólafur eru áhrifavaldar. Ég taldi alla tíð að skipan Davíðs (og Finns Ingólfs ofl.) í Seðlabankann hafi verið misráðin.

Það sýndi sig svo að hann var rangur maður á röngum stað á vitlausum tíma. Ólafur hefur aldrei náð því að vera forseti allra í þeirri merkingu að harðir naglar Sjálfstæðisflokksins hafa aldrei verið sáttir við hann.

Þeim þykir hann þó skemmtilegur núna (að vísu ekki eftir korter).