Fjármögnun íslenskra fyrirtækja í húfi

Flest íslensk fyrirtæki standa á brauðfótum og eru skuldug yfir fyrir haus.  Gífurlegur fjöldi mun enda í gjaldþroti en við getum ekki sett öll okkar fyrirtæki á hausinn?

Málið er að þau fyrirtæki sem lifa þurfa endurfjármögnun, flest mikla 2010 og 2011 enda voru skammtímalán i tísku hér.  Hin sem fara á hausinn verður annað hvort að loka eða "selja".   Þau sem verða "seld" þurfa eigið fé.

Hvaðan á þetta fé að koma? Lánin eru að miklum hluta til í erlendum gjaldeyri og ekki höfum við hann til að greiða þessi lán upp og fara yfir í krónur?  Því verðum við að endurfjármagna þetta í gjaldeyri.  Hvaðan á hann að koma?

Eina vonin er að lánamarkaðir opnist og lánstraustið aukist því annars er annað bankahrun framundan og gjaldþrot enn fleiri fyrirtækja.

Vandamálið er að við höfum ekkert lánstraust erlendis og eini aðilinn sem getur skaffa fjármagn er AGS.  AGS vinnur með fjármagnseigendum og það er þeirra mat að án gjaldeyrisvarasjóðs opnast ekki fyrir lánamarkaði.  Auðvita er hart að þurfa að taka lán fyrir varasjóði en þeir sem stýrðu Seðlabananum í góðærinu sýndu ekki skilning á að byggja upp sjóð á þeim tíma og því erum við í þessari stöðu. 

Við verðum að fást við raunveruleikann eins og hann er, sama hversu óréttlátur hann er.  Gaman væri að heyra frá þessu hagfræðingum sem ekki vilja taka AGS lánin, hvernig eigi að endurfjármagna fyrirtæki landsins þar á  meðal Landsvirkjun.  Eigum við bara að láta slag standa og vona að þetta reddist og taka áhættuna að Landsvirkjun og orkuver landsins endi í höndum útlendinga ef allt fer á versta veg?

Verulegur gjaldeyrisforði nauðsyn

Athugasemdir

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 11.8.2009 kl. 23:20]

Eitthvað fé var reyndar til í Seðlabankanum. Bankinn gat í það minnsta lánað bönkunum 350 milljarða króna með veði í þeim sjálfum. Sviðuð hundalógík og þegar bankastarfsmenn fengu lánaðan milljarð til að kaupa bréfi í bönkunum og tekið var veð í bréfunum. Öllu þessu fé tapaði Seðlabankinn og eru margir sem segja að hann hafi þá verið gjaldþrota. Til að koma í veg fyrir gjaldþrot bankans setti ríkissjóður milljarðatugi inn í bankann.

Þegar fyrsti hluti láns Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, AGS, kom þá setti ríkissjóður svipaða upphæð, 270 milljarðar króna, inn í peningamálasjóði bankana.

Samtals eru þetta 630 milljarðar króna eða svipuð upphæð og allt lánið sem verið er að taka í gegnum um AGS sem nemur 4,6 milljörðum USD. Ef menn hefðu haldið haus frá júní 2008 til nóvember 2008 þá væru þessir 630 milljarðar enn í Seðlabankanum, hann ekki gjaldþrota og engin þörf á AGS hér á landi.

Hvað voru þessi menn að hugsa?