Í vítahring skulda

Margt bendir til að heimilin þurfi ekki aðeins að greiða eigin skuldir, þær verða einnig að borga skuldir ríkisins í formi hærri skatta og niðurskurðar og svo skuldir fyrirtækjanna í formi hærra vöruverðs. 

Lækkun vaxta og niðurfelling skulda verður skammgóður vermir þar sem ríkið og fyrirtækin bíða með sínar hækkanir þar til rofa fer hjá almenningi.  Í raun er lækkun vaxta nauðsynleg svo hægt sé að hækka skatta.  

Endurreisn og fækkun fyrirtækja vekur upp þá spurningu hvort við séu að sigla inn í nýtt einokunartímabil.  Einokunarrekstur er mjög freistandi um þessar mundir þar sem hann er svo miklu arðsamari en annar rekstur og getur skipt sköpun um hvort fyrirtæki geti lifað af eða ekki.  Einokunar fyrirtæki geta borgað betur af sínum lánum og greitt hærri skatta.

Þegar skuldsetning nær þeim hæðum sem nú ríkir hér á landi breytast allar forsendur fyrir venjulegum rekstri bæði hjá einkaaðilum og hinu opinbera.  

 

Stóra krafan er félagslegt réttlæti

Athugasemdir

[Marinó G. Njálsson, 30.4.2009 kl. 15:05]

Hagsmunasamtök heimilanna áttu fund með ráðuneytisstjóra fjármálaráðuneytis í gær.  Þar máluðum við upp tvær myndir.  Önnur var spírall niður á við.  Hin spírall upp á við.  Það sem skilur á milli þessara tveggja mynda er hvort heimilin hafi eitthvað eftir til að setja í annað en brýnustu nauðsynjar.  Um leið og við komum neyslunni í gang, þá munu hjól atvinnulífsins fara að snúast.  Ég sé það gerast með tvennu móti:  A.  Greiðslubyrði lána og þar með höfuðstóll lánanna, verði lækkað þannig að saman fari greiðslugeta og greiðslubyrði.  B.  Greiðsluverkfall.  Fólk einfaldlega hættir að greiða af lánum sínum og notar peninginn frekar í neyslu.  Ég ætla ekki að mæla með leið B, en hún verður sjálfkrafa farin verði ekki gengið hratt eftir leið A.

Það er eitt sem ég skil samt ekki, að þessum krepputíma sem við erum að fara í gegnum, þá hefur verkalýðshreyfingin nokkurn veginn í heild setið á hliðarlínunni.  Undantekning á þessu er Verkalýðsfélag Akraness, en það er eina félagið sem ég man eftir að hafa risið upp og lagst á sveif með heimilunum í landinu.  Á þessu þarf að verða breyting.