Ísland setur hin Norðurlöndin í klípu

Það er engin furða að Steingrímur sé kominn til Noregs og að Danir séu rasandi.  Icesave baráttan hefur allt í einu færst norðaustur í álfunni. 

Bretar og Hollendingar geta tekið sér tíma en hin Norðurlöndin eru sett í vandræðalega stöðu eftir ákvörðun Forsetans.  Finnar virðast vilja setja lán til okkar á ís en Norðmenn eru okkur vinsamlegri.  Danir og Svíar eru þarna mitt á milli.

Hér togast á norræn samstaða á móti miklum viðskiptalegum og sögulegum tengslum við Holland og Bretland, sem um aldir hafa verið bestu bandamenn Norðurlandanna innan Evrópu.  Við skulum muna að Danir gengu inn í ESB á sama tíma og Bretar af viðskiptalegum ástæðum.  Svíum eru örugglega annt um að halda einingu innan norður og  vestur Evrópu út frá pólitískum og efnahagslegum ástæðum.   

Það er líklega langt síðan að mál eins og Icesave hefur valda þvílíkum deilum og sundrungu á milli þessara helstu og dyggustu mótmælandatrúarríkja norður Evrópu.

Það finnst kannski mörgum skrýtið að vera að draga trúarbrögð inn í þetta en það er nú einu sinni svo að hefðir, gildi og venjur í mótmælandatrúarríkjum norður Evrópu eru aðrar en í kaþólsku löndum sunnar í álfunni. Ef enn ríkti kaþólskur siður í norður Evrópu væri líklega búið að ganga frá þessu Icesave?

 

Efast um greiðsluvilja Íslendinga

Athugasemdir

[Sverrir Sv. (IP-tala skráð) 8.1.2010 kl. 11:21]

Athyglisvert. Það væri gaman að fá örstutta útlistun á hvernig hugsunarháttur mótmælendatrúarþjóða hefur áhrif á málið, og hvernig kaþólsk hugsun er öðruvísi. Að fá menningarlega yfirsýn innan um þvargið. Getur einhver gefið það nánar?

[Ferðalangur (IP-tala skráð) 8.1.2010 kl. 11:38]

Andri Geir er gott dæmi um það hversu sjóndeildarhringur manna víkkar þegar þeir komast út fyrir landssteinana og fá aðra sýn á fólk og atburði. Held að þetta sjónarhorn eigi fullt erindi inn í umræðuna hérna heima.

[Andri Geir Arinbjarnarson, 8.1.2010 kl. 12:47]

Sverrir,

Bretar velta oft fyrir sér muninum á mótmælanda og kaþólsku Evrópu og margt er rætt og skrifað um það.  Þetta er hins vegar einskonar tabú á Íslandi.  En er það rétt að gera ekkert úr trúarbrögum fólks?  Er hægt að einangra aðra hluti þjóðlífs frá trúarbrögðum?  Er maður ekki að einfalda hlutina ef maður gerir það?

Það er oft bent á það að sterkustu mótmælandaríkin inna ESB séu skeptísk á allt of mikla miðstýringu.  Það er ekki tilviljun að þau lönd sem ekki tóku upp evru eru mótmælandalönd, eða hvað?  Svo er sagt, að kaþólsku löndin séu vön miðstýringu, þau hafa Róm svo auðvelt er að réttlæta Brussel.  Þetta er nú svolítil einföldun en það er ögn af sannleika í þessu.   Þetta skiptir máli, þó þetta sjáist ekki á yfirborðinu.